ശിപ്രമെന്നാലിന്നു സര്വ്വരുമേതോരു-
ശിക്ഷപോലണിയും മുഖാവരണം.
ശിശു,യുവ,വൃദ്ധജനങ്ങളുമവരിലെ-
ശിഷ്ട,ദുഷ്ടര്ക്കുമുള്ളോരു മറ.
ശസ്ത്രക്രിയ ചെയ്യുവോര്ക്കുമാത്രം മുമ്പ്-
ശീലമുണ്ടായോരു മാസ്കതിത്ര-
ശീഘ്രമേവര്ക്കുമനുദിനജീവിത-
ശൈലിയായ് മാറുമെന്നാരറിഞ്ഞു!
ശനിപോലെ ചീനയില്നിന്നു പടര്ന്നൊരു
ശവദാഹിയാം മഹാമാരിതന്നെ,
ശതകോടിമാനവവദനങ്ങളില് കൊടും-
ശകുനപ്പിഴയാമീ മൂടിയേറ്റി.
ശരവേഗമെമ്പാടും വ്യാപിച്ചിടും നര-
ശിക്കാരിയാം കൊറോണ വ്യാധിയെ,
ശകലമുള്ളാരീ തുണിത്തുണ്ടിനാലവര്
ശ്രമിച്ചിടുന്നൂ ചെറുത്തീടുവാനായ്.
ശീമോനും,ശങ്കരനും,ശിഹാബ്,തങ്ങളും
ശ്വേതരുംശ്യാമരുംസമ്പന്നരും
ശൂന്യഹസ്തരും ധരിക്കുമീ മാസ്മിനു-
ശൂദ്ര,ബ്രാഹ്മണവ്യത്യാസമില്ല!
ശോഭിതമായ് നിന്ന ഭൗമാനനത്തിനു
ശോകഭാവം ചാര്ത്തിടുന്നിതെങ്ങും.
ശ്ലീലദീപത്തിന് പ്രഭാങ്കുരമാകെയ-
ശ്ലീലമി മാസ്ക് പൊത്തിക്കെടുത്തി!
ശാസ്ത്രത്തെ വാഴ്ത്തുമീ കാലത്തിനേറ്റൊരു-
ശാപമോയീ മുഖംമൂടിയയ്യോ!
ശങ്കകൂടാതിതുമാറ്റിടാമെന്നൊരു-
ശുഭവാര്ത്തയെത്തുമോയെന്നെങ്കിലും?
ശരിയാണു ചൊന്നതാമിവയൊക്കെയെങ്കിലും,
ശമനമി ദുസ്ഥിതിക്കെത്തീടിലും,
ശപഥമെടുക്കണമേവരും മാസ്ക്കൊന്നു-
ശവമായിടുംവരെയണിയുവാനായ്.
ശ്രവണങ്ങളില് കോര്ത്തിടുന്നോരു മാസ്കല്ല,
ശീലയില് തീര്ത്തതുമല്ലതോര്ക്കാം.
ശിഷ്ടകാലം ചിന്ത, വാക്ക്, കര്മ്മങ്ങള്ക്കു
ശിക്ഷണത്തിന് ശിപ്രമുണ്ടാകണം.